Może są gdzie jakie nosze?<br>- Nie wiem! Nie ma czasu na szukanie..: Prędko, prędko! Weźcie go, jak możecie, i nieście. Staszek! Ja muszę na chwilę do tego domu... Pomożesz mi?<br>- O przyjacielu! - zdławionym z radości głosem odrzekł Staszek Burski, ten, co w szkole siedział z Adasiem na jednej ławce i raz jeden miał piękne pismo.<br>Cichym głosem wydał jakieś polecenie swoim towarzyszom i ręką wskazał im kierunek.<br>- Dogonimy was! - szepnął. - Jazda... W nogi!<br>Czterech dorodnych dryblasów chwyciło Francuza na ramiona i wilczym krokiem pobiegłszy zapadli w mrocznym gąszczu. - Śpieszmy się. Boję się psów... - mówił Adaś, zadyszany. <br>Podtrzymaj mnie, bo jeszcze nie czuję