parlamentarnej i wyborczej. Wydaje się jednak że metaekonomiczne wymiary problemu nie znalazły, jak dotąd, pełnego odzwierciedlenia w dyskusji.<br>Po pierwsze, niedocenione zostały ściśle polityczne motywy "terapii szokowej". Tam gdzie ją rzeczywiście zastosowano - mianowicie w Polsce i Rosji - był to akt, jeśli nie nade wszystko, to także polityczny. Chodziło o zdementowanie raz na zawsze organizacyjnej i gospodarczej bazy, na której spoczywał &lt;hi&gt;ancien regime&lt;/&gt; komunizmu, o stworzenie sytuacji nieodwracalnej. Usiłowano położyć koniec, znanym z przeszłości, tendencjom do odtwarzania się struktur kontroli centralnej. Bez wątpienia, liczono na pozytywne rezultaty gospodarcze wcześniej czy później. Ale na pewno z wysokim współczynnikiem elastyczności substytucji pomiędzy celem politycznym - wyswobodzenia się