już nigdy wojen".<br>Podobnych uczuć nie dane już było przeżywać obywatelom imperium napoleońskiego, a tym bardziej sowieckiego.<br>Modne stało się ostatnio prawienie złośliwości pod adresem intelektualistów. Trudno jednak zaprzeczyć, że to oni właśnie pierwsi zwykli byli dostrzegać na horyzoncie dziejów już nadchodzący złoty wiek. O ile przed II wojną światową realizującą się utopię niektórzy z nich widzieli w Związku Radzieckim, to po 1945 roku jego miejsce zajęły Chiny, Wietnam Północny czy nawet Kuba. Tak wiele już razy przypominano owe zachwyty pod adresem Stalina, a później Fidela Castro lub Mao Zedonga, że nie ma potrzeby zestawiania na nowo rejestru wielkich nadziei, wiązanych z