informacyjne, niczego bowiem dogmatyzm nie boi się bardziej, jak możliwie szerokiej i obiektywnej wiedzy. W ciągu dwóch lat zespół rozrósł się do dużej grupy dobrych na ogół fachowców, w której większość stanowili uczciwi, zdecydowani przygotować wydawnictwo o trwałej wartości naukowej. Wiosną 1959 r. ukazała się Mała Encyklopedia Powszechna PWN.<br>Anonimowa recenzja w Kulturze nie pozostawiła na niej przysłowiowej suchej nitki. Upominając się o postulaty całkowicie nierealne w warunkach państwowego wydawnictwa, recenzent wytknął nie błędy rzeczowe, ale braki, których żaden autor ani redaktor nie mógłby uzupełnić, chyba że zaryzykowałby głową, co zresztą później zdarzyło się po wydaniu Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN . Miał