pewne brakujące okoliczności, by nadać akcji więcej dramatyzmu"&lt;/&gt; i uzasadniał to tym, że "najciekawsze i najbardziej dramatyczne są właśnie rzeczywiste przyczyny akcji", toteż trzeba &lt;gap&gt;.<br>Dbali zatem o prawdę faktów najbardziej podstawowych, poza nimi korzystając z szerokiego marginesu swobody. (Takie traktowanie historii oburzało krytyków konserwatywnych - sygnalizowała te rozbieżności poglądów już anonimowa recenzja z Le Marechale d'Ancre Vigny'ego, w której pod adresem autorów dramatów historycznych wysuwano żądanie, by detale nigdy nie przeczyły prawdzie - czego dopatrywano się w tej sztuce - lecz by służyły zawsze lepszemu jej oświetleniu, rysując obraz kolorytu epoki).<br>Częstym przedmiotem dyskusji stało się także miejsce ludu na scenie. Był on, od