żelazo wytrącało się z roztworu w postaci trudno rozpuszczalnych związków żelazowych:<br>CO2 + 4 Fe2+ + 4 H+ o (CH2O) + 4 Fe3+ + H2O.<br>Przez analogię ze stosunkami panującymi w środowiskach, w których jony S2- są wykorzystywane w fotosyntezie przez bakterie zielone, można przypuszczać, że część żelaza znajdowała się w obiegu zamkniętym, stale redukowana w głębi osadu przez bakterie. Kiedyś musiały się jednak pojawić pierwsze autotrofy hydrolizujące wodę.<br>Dopiero po strąceniu niemal całego dostarczanego z lądów do mórz dwuwartościowego żelaza rozpoczęło się wzbogacanie atmosfery w tlen. Z geologicznego punktu widzenia BIF są niezwykłe ze względu na dużą gęstość przewyższającą wszystkie inne skały osadowe. Bierne