łatwo mieszającym się z wodą, absorbującym światło w zakresie nadfioletu (molowy współczynnik absorpcji: &lt;gap&gt;<br>Nadtlenek wodoru jest związkiem stosunkowo stabilnym, jednak może ulegać dysproporcjonacji, &lt;gap&gt; którą katalizują jony metali ziem przejściowych.<br>Rzut oka na tabelę potencjałów normalnych (tab. 1.3.1) prowadzi do wniosku, że nadtlenek wodoru jest lepszym utleniaczem, natomiast gorszym reduktorem niż anionorodnik ponadtlenkowy. Szybkość jego reakcji jest natomiast ogólnie niższa w porównaniu z anionorodnikiem ponadtlenkowym (tab. 1.3.3); ta RFT nie jest przesadnie reaktywna. Wyjątkami są reakcje z enzymami zużywającymi lub rozkładającymi ten związek (katalazy, peroksydazy); przebiegają one szybko. W tych przypadkach "zasługę" należy jednak przypisać raczej enzymom (p