star zabuksował kołami, zadzwonił łańcuchami, z trudem zawrócił i zniknął za zakrętem. Podporucznik Kowalik i doktor Majewski zostali sami wśród ośnieżonych drzew, a gdy oddalił się szum silników samochodowych, cisza była prawdziwie doskonała.<br>- Piękna zima - powiedział doktor Majewski.<br>Kowalik wydobył z raportówki mapę i z trudem rozwijał ją, nie zdejmując rękawic, mróz bowiem był potężny. Łatwo odnalazł główną drogę i przypuszczalne miejsce, w którym się znajdowali.<br>- Jeśli pójdziemy przecinką, powinniśmy natrafić na te budynki - pokazał mapę doktorowi Majewskiemu. - Jakieś pięćset metrów - dodał.<br>Pobrnęli przecinką, ślady końskiego zaprzęgu zawiane wiatrem wskazywały kierunek. Śnieg chrzęścił pod nogami, ale nie zapadali się zbytnio na