biologii molekularnej, staje się <br>to coraz mniej oczywiste. W coraz też większym stopniu konstrukcje teoretyczne <br>uwzględniają czasoprzestrzenne uorganizowanie zjawisk przez nie opisanych. Trudno określić teorię działania kodu genetycznego jako nienaukową i niefalsyfikowalną, skoro liczba opisywanych przez nią obiektów jest przecież bezdyskusyjnie skończona, choć bardzo duża. Można więc chyba powiedzieć, że rekonstrukcje filogenezy znajdują się na przeciwstawnym krańcu zakresu zróżnicowania teoretycznych konstrukcji nauki w stosunku do najbardziej ogólnych praw fizyki. Są do nich z pewnością sprowadzalne i nie ma istotnego powodu do twierdzenia, że istnieją jakieś szczególne dla filogenetyki prawa <br>z prawami fizykochemii nie powiązane.<br>Dlaczego więc nie potrafimy przewidzieć przyszłego przebiegu