ucho. - Skarbniczek...<br>- Dobra nasza. Tam wiozą grosiwo. Dalej tedy na nich.<br>- A pewne aby - odezwał się Szarlej - że to ci właściwi?<br>- Pan, panie Szarlej - Buko zmierzył go wzrokiem - jak coś powie... Rzekłbyś mi pan lepiej, czy liczyć na cię możem. Na ciebie i twych kompanionów. Pomożecie?<br>- A mieć z tej rekuperacji - Szarlej spojrzał na szczyty sosen - co będziemy? Co powiecie na równy udział, panie von Krossig?<br>- Jeden na was trzech.<br>- Zgoda - demeryt się nie targował, ale pod spojrzeniami Reynevana i Samsona dorzucił szybko:<br>- Ale bezorężnie. <br>Buko machnął ręką, po czym odpiął od siodła topór, potężne, szerokie ostrze na lekko wygiętym stylisku