reakcji na czyn niezgodny z przyjętym i akceptowanym systemem norm jak też zapobiegający potencjalnym aspołecznym typom zachowań.<br><br> Teoria dezorganizacji społecznej upatruje jej źródła w napięciu motywacyjnym będącym wynikiem rozbieżności między aspiracjami jednostek i grup społecznych a możliwościami ich realizacji. Merton, główny teoretyk problemu, wywodząc pojęcie napięcia z Durkheimowskiej anomii (określającej relatywny zanik norm w społeczeństwie) rozumie przez nią sytuację niemożności zaspokojenia przez jednostki (i grupy społeczne) kulturowo ukształtowanych potrzeb przy użyciu społecznie aprobowanych środków. Chodzi tu zatem o charakterystyczną dla okresu zmiany społecznej (dotyczącej większości współczesnych społeczeństw) sytuację rozbudzonych pragnień przy braku realnych warunków ich zaspokojenia. Część teoretyków problemu uważa za