Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Ozon
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2005
dzieciom, jak wydawać dźwięki, których przecież nie słyszą. Często nie wiedzą nawet, czym jest dźwięk - wiele jest głuchych od urodzenia. A jednak w końcu śpiewają. To śpiew osobliwy, zdeformowany, bo wokaliści nie są w stanie go kontrolować. Może się wydać upiorny, a przecież pozostaje muzyką. Jest także modlitwą - pieśni są religijne i wykonywane w kościele. Modlący się nie słyszą własnych modłów. W powietrzu zawisa pytanie: czy słyszy je Bóg?

- Tematem sztuki Artura Żmijewskiego jest kruchość ludzkiej egzystencji - mówi Grzegorz Borkowski, redaktor naczelny magazynu o sztuce "Obieg" i kurator wystawy "Oko za oko" w 1998 roku. To kruchość w znaczeniu fizycznym, biologicznym
dzieciom, jak wydawać dźwięki, których przecież nie słyszą. Często nie wiedzą nawet, czym jest dźwięk - wiele jest głuchych od urodzenia. A jednak w końcu śpiewają. To śpiew osobliwy, zdeformowany, bo wokaliści nie są w stanie go kontrolować. Może się wydać upiorny, a przecież pozostaje muzyką. Jest także modlitwą - pieśni są religijne i wykonywane w kościele. Modlący się nie słyszą własnych modłów. W powietrzu zawisa pytanie: czy słyszy je Bóg? <br><br>- Tematem sztuki Artura Żmijewskiego jest kruchość ludzkiej egzystencji - mówi Grzegorz Borkowski, redaktor naczelny magazynu o sztuce "Obieg" i kurator wystawy "Oko za oko" w 1998 roku. To kruchość w znaczeniu fizycznym, biologicznym
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego