zwróciła się do Marty - on i każdy, kogo zechce przyprowadzić, ma wstęp wolny. Gdyby nie Marek, mój szczęsny-nieszczęsny potomek nigdy w życiu nie dałby sobie w szkole rady z tą okropną matmą. <br>- Rozbierajcie się i chodźcie do środka. Nie dość, że kończy się wódka, to prawie wyczerpał nam się repertuar kolęd. Może znacie jakieś?<br>- Pewnie, że znamy. O &lt;orig&gt;winnisach&lt;/&gt;.<br>- A... żeśmy byli &lt;orig&gt;winnisami&lt;/&gt;. To śpiewaliśmy już trzy razy.<br>- Ale to my jesteśmy &lt;orig&gt;winnisami&lt;/&gt; - powiedział Marek. - Parką biednych, spragnionych &lt;orig&gt;winnisów&lt;/&gt;. <br>- Dla was wódki jeszcze starczy. - Szczęsny szerokim gestem otworzył przed nimi drzwi do pokoju.<br>Nie był to właściwie pokój, ale artystyczna