któregokolwiek z wymienionych czynników, należy rozpuścić samą skamieniałość. Nie jest wszak dla nas istotna skorupa, lecz informacje o jej morfologii. Tę zaś najpełniej reprezentuje lateksowy czy silikonowy odlew próżni w skale pozostałej po rozpuszczeniu.<br>Z chemicznym wydobywaniem skamieniałości wiąże się wiele dodatkowych problemów technicznych dotyczących rozdzielenia nierozpuszczalnych minerałów pozostałych w residuum od poszukiwanych skamieniałości. Standardowe metody stosowane do rozfrakcjonowania residuów opierają się na zróżnicowaniu właściwości magnetycznych i gęstości (ciężaru właściwego) różnych minerałów. Pewne minerały mogą być oddzielone od innych w silnym polu magnetycznym, na przykład częsty w skałach osadowych glaukonit czy liczne minerały żelaziste. Możliwe jest zatem ich usunięcie z próbki