ma w literaturze światowej tekstu, który by dlań był bezpośrednim wzorem. Kochanowski wziął motyw trojański z Homera, z greckich tragików, z Seneki oraz ze źródeł prozaicznych, z Daresa i z Diktysa (por. rozdz. V, pkt 5). Można zestawić dokładną listę źródeł, ale ta dowodzi jednego: oczytania autora. Zresztą to, co retoryki i poetyki nazywają inventio, a co można by dziś określić jako pomysł i materiał fabularny w jego przedkompozycyjnym ukształtowaniu, nie tylko nie musiało, ale nawet nie powinno być "wymyślone"; przeciwnie - antyczna proweniencja nobilitowała temat.<br>Kompozycyjne ukształtowanie fabuły nazywały poetyki terminem dispositio, językową zaś realizację materiału - elocutio. W tym względzie pytanie