że wymyka się gatunkowym kwalifikacjom. Można powiedzieć, że "Złe wychowanie" to niezwykły, wielowymiarowy melodramat, ukazujący tragedię dwóch wykorzystanych przez Angela mężczyzn. Albo kryminał, w którym odsłania się świat zbrodni doskonałej. Albo film <orig>noir</> zacierający granicę pomiędzy kinem a rzeczywistością. "Złe wychowanie" ma wprawdzie wyrazistego narratora - kochanka Angela, który sądzi, że reżyseruje film na podstawie wspomnień bohatera. Całość sprawia jednak wrażenie precyzyjnie ułożonej mozaiki, w której raz po raz dochodzą do głosu także inne postaci. Wielość punktów odniesienia, nakładające się trzy różne płaszczyzny czasowe powodują, że widz łatwo gubi się w tej zawiłej, lustrzanej konstrukcji i trudno mu ustalić, co tak naprawdę