sensu i nadaniu wybranego sensu śmierci, na którą człowiek tak czy owak jest skazany. Można przede wszystkim traktować własną śmierć jako absurd i wszelkimi sposobami ukrywać się przed nią. Można także nadawać jej sens heroiczny, traktując ją jako ofiarę za bliźnich, za ojczyznę, za wolność. Można wreszcie uważać ją za rodzaj "naturalnego odejścia" i wybierać ją po petroniuszowsku w momencie, gdy nasze życiowe zadania zostały już dopełnione. Rzecz charakterystyczna: Jezus nie wybiera żadnej z przytoczonych postaw. Jego śmierć ma dla Niego sens całkiem swoisty.<br>Na wstępie zmuszeni jesteśmy podkreślić jedno: to nie przywiązanie do śmierci, lecz przywiązanie do życia będzie podstawowym