wiekiem renesansu refleksji nad mitami. Problemem staje się język i prawda mitu. Zagadką jest, że człowiek naszego wieku, mimo różnicy mentalności i ogólnego klimatu duchowego, w jakim żyje, jakoś mity rozumie, przeżywa, daje się przez nie kształtować, a rozumiejąc je i przeżywając, odkrywa, że mówią mu jakąś jedyną w swoim rodzaju prawdę o nim. W kontekście rozważań nad mitami jawi się koncepcja mitu jako "symbolicznego języka Transcendencji". Droga ta wskazuje pewne analogie z drogą pierwszą. Ale są to tylko analogie. Tam problemem było doświadczenie mistyków, tutaj problemem jest oderwany od piszącego autora "tekst sam w sobie" i jego ku mnie skierowane