miasteczko, a za nim kilka kilometrów równolegle z torami.<br>Na ogrodzonym łańcuchami placyku z zaznaczonymi białą farbą kilkoma prostokątami zostawia terenówkę. Płaci się z góry za pierwszą godzinę postoju, bez znaczenia czy upłyną sekundy, czy kwadrans. Kolejne godziny mają już po sześćdziesiąt minut. Otrzymuje numerek od starego człowieka wyblakłej kolejarskiej rogatywce, zabytkowym nakryciu głowy obowiązującym w drugiej Rzeczypospolitej, noszonej jeszcze na początku powojennej dekady, za nim nie nastały dekle.<br>Bogna wchodzi w dwustronne wrota dworca z czerwonej cegły. Budynek z pewnością pamięta jeszcze dawniejsze czasy niż konfederatka parkingowego.<br>- Sokółka, powrotny proszę - przezornie kupuje bilet do miejscowości położonej mniej więcej w połowie