blokiem radzieckim porzuciła plany budowy socjalizmu i pożeglowała w stronę rządów twardej ręki pod zielonym sztandarem islamu. Nie jest jednak Sudan teokracją w stylu talibów czy irańskich ajatollahów - rządzą świeccy muzułmanie, pilnujący przede wszystkim jedności terytorium i własnych interesów grupowych.<br>Kiedy pod koniec lat 70. na południu odkryto bogate złoża ropy naftowej, tym bardziej było czego pilnować. Dochody z eksportu ropy wynoszą 500 mln dol. rocznie, ale płynne złoto dodatkowo skomplikowało sytuację wewnętrzną. Pola naftowe i ropociągi stały się miękkim podbrzuszem reżimu: można je było atakować albo żądać udziału w zysku. Nieprzypadkowo wojna domowa południa z północą rozgorzała na nowo w kilka