się w Horochowie tylko na dwie godziny. Popatrz, popatrz, czy to jest siano? - pytali Ed i Steve, kiedyśmy mijali wielkie sterty na polach. Oni przedtem myśleli, że ja opowiadałam o stogach, a nie śmieli wyrazić wątpliwości, że tylu ludzi tam się razem ukryło.<br><br>Ulicy Mickiewicza tym razem nie poznałam. Nie rosło tam ani jedno drzewo. Nie było już też chodników. I nie nazywała się Mickiewicza. Poszliśmy w stronę grabiny, patrzymy, grabiny też nie ma. Ani jedno drzewo się nie uchowało w Horochowie. Poprowadziłam Eda i Steve'a, żeby pokazać im rzekę. Patrzymy, nie ma rzeki. Ani sitowia. Żadnego śladu. I nikt nic