Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
wymiarów).
W tym miejscu warto zastanowić się przez chwilę nad jednostkami, w których wyrażone są pola. W kwantowej teorii pola zazwyczaj stosuje się układ jednostek, w którym
prędkość światła c i stała Plancka są równe 1, i takie jednostki zostały przyjęte w równaniu (2.13). Oznacza to, że jednostka długości równa jest jednostce czasu i są one równe odwrotności jednostki masy. Ponieważ działanie jest w tych jednostkach bezwymiarowe (ma wymiar stałej Plancka), więc kwadrat pochodnych pola musi mieć wymiar l-4 (bo miara w czterech wymiarach ma wymiar l4), a więc pole ma wymiar [.] = l-1. Choć w naszej książce zajmujemy
W tym miejscu warto zastanowić się przez chwilę nad jednostkami, w których wyrażone są pola. W kwantowej teorii pola zazwyczaj stosuje się układ jednostek, w którym
prędkość światła c i stała Plancka są równe 1, i takie jednostki zostały przyjęte w równaniu (2.13). Oznacza to, że jednostka długości równa jest jednostce czasu i są one równe odwrotności jednostki masy. Ponieważ działanie jest w tych jednostkach bezwymiarowe (ma wymiar stałej Plancka), więc kwadrat pochodnych pola musi mieć wymiar l-4 (bo miara w czterech wymiarach ma wymiar l4), a więc pole ma wymiar [.] = l-1. Choć w naszej książce zajmujemy
wymiarów). <br>W tym miejscu warto zastanowić się przez chwilę nad jednostkami, w których wyrażone są pola. W kwantowej teorii pola zazwyczaj stosuje się układ jednostek, w którym <br><page nr=16><br>prędkość światła c i stała Plancka <gap> są równe 1, i takie jednostki zostały przyjęte w równaniu (2.13). Oznacza to, że jednostka długości równa jest jednostce czasu i są one równe odwrotności jednostki masy. Ponieważ działanie jest w tych jednostkach bezwymiarowe (ma wymiar stałej Plancka), więc kwadrat pochodnych pola musi mieć wymiar l-4 (bo miara w czterech wymiarach ma wymiar l4), a więc pole ma wymiar [.] = l-1. Choć w naszej książce zajmujemy
