społeczna, która ukształtowała się wyraziście w XIX wieku. Poczucie tej sprawiedliwości stanowiło zarzewie niejednej rewolucji. Trzeba jednak pamiętać, że sprawiedliwość wiąże się nie tylko z dystrybucją dóbr materialnych, ale również z wymiarem kary, a ponadto z podziałem przywilejów społecznych.<br>Zgodne ze sprawiedliwością jest odrzucenie wyjątkowych rozstrzygnięć, a więc przestrzeganie zasady równości. Podkreśla się też, że miłosierdzie, wielkoduszność i filantropia są odległe od sprawiedliwości. Jednakże, począwszy od Sokratesa aż do czasów dzisiejszych, wciąż pojawiają się poglądy podważające sensowność uznawania zasady równości za zgodną ze sprawiedliwością. Sokrates wykazał dobitnie, że ludzie nie są równi, co wynika z różnego wysiłku, jaki wkładają w swój