psychologowie społeczni (Hovland, Hartleyowie, Kelley), włącza cechę "perswazyjności" do definicji komunikowania, utożsamiając wszelkie komunikowanie z perswazją. I to ujęcie nie wydaje się słuszne. Oczywiście każdy akt komunikowania zakłada staranie nadawcy przekazania pewnych treści, a tym samym, takie oddziaływanie na odbiorcę, aby te treści zrozumiał i zaakceptował; nie jest to jednak równoznaczne z intencją wpływu na jego opinie, postawy lub działania [Fauconnier, 1975: 231]. Wiele przekazów jest skierowanych do wszystkich, którzy ich potrzebują, a ich intencją jest zaspokojenie potrzeb informacyjnych odbiorcy (np. wiadomości o pogodzie, informacje encyklopedyczne itp.). Rzecz jasna, z punktu widzenia systemu komunikowania mają one określony cel, ale nie jest