na polecenie &lt;name type="person"&gt;prezydenta miasta - Czulińskiego&lt;/&gt;. Dzięki postawie ówczesnego ministra kultury i sztuki &lt;name type="person"&gt;Józefa Tejchmy&lt;/&gt;, bezpośredni winowajca został karnie odwołany ze stanowiska. Inną ilustracją sytuacji z końca lat 70. była, na poły udana, oficjalna interwencja ówczesnego pracownika Wydziału Kultury KC - &lt;name type="person"&gt;Tadeusza Kielana&lt;/&gt;, powodująca cofnięcie decyzji &lt;name type="org"&gt;Egzekutywy KW PZPR&lt;/&gt; w Olsztynie o rozbiórce &lt;orig&gt;dwudziestuparu&lt;/&gt; zrujnowanych zabytkowych świątyń. Nie miały one wówczas użytkowników (w większości przypadków do czasu wojny służyły ewangelikom), a miejscowe parafie katolickie nie były zainteresowane ich odbudową, gdyż dysponowały innymi kościołami.<br>Walka o utrzymanie poszczególnych zabytków rozgrywała się najczęściej ze sporami na etapach opracowań i uzgodnienia urbanistycznych planów miejscowych. Łączyło się