w wewnętrzną dyscyplinę itd. W marzeniach, które teraz zdecydowanie rozdzielił od praktycznego działania i sam przed sobą określił jako piękne, lecz nierealne, zupełnie nie przeznaczone do myślenia na serio, ale do opowiadania sobie czegoś w rodzaju miłej bajki, wyobrażał sobie przeprowadzenie z taka siłą prawdziwego powstania. Oczyma duszy widział jak rozbrajają Niemców, opanowują i uwalniają cały obóz i następnie uderzają na miasto i rozpoczynają powstanie w całym Poznaniu. Ponieważ w snutych na własny użytek bajkach mógł sobie wybierać zakończenie, więc tutaj kończyło się triumfalnym wkroczeniem wojsk francuskich wraz z odtworzoną we Francji armią polską.<br>Zupełnie świadomie pozwolił sobie na marzenia, o