Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
postaci szeregu w którym dobiera się empirycznie wartości stałych (z definicji e są stałymi dodatnimi, dalsze wyrazy szeregu mogą mieć różne znaki).
Stosując do opisu energii poziomów rotacyjnych cząsteczki równanie, z ewentualną modyfikacją, ciągle traktowaliśmy ją jako sztywny rotator. Zaniedbywaliśmy więc fakt, że na wirujące jądra działa siła odśrodkowa, która rozciąga cząsteczkę, tak że równowagowa odległość jąder rośnie wraz ze wzrostem wartości liczby kwantowej J. Zauważyliśmy to już, badając efektywny potencjał Vef, w którym zachodzą drgania, dany wzorem; ilustracją był rysunek 4.2. Ograniczając się do najprostszego modelu drgań harmonicznych jąder, mamy . Oznaczając przez wartość R, przy której potencjał osiąga minimum
Stosując do opisu energii poziomów rotacyjnych cząsteczki równanie, z ewentualną modyfikacją, ciągle traktowaliśmy ją jako sztywny rotator. Zaniedbywaliśmy więc fakt, że na wirujące jądra działa siła odśrodkowa, która rozciąga cząsteczkę, tak że równowagowa odległość jąder rośnie wraz ze wzrostem wartości liczby kwantowej J. Zauważyliśmy to już, badając efektywny potencjał Vef, w którym zachodzą drgania, dany wzorem; ilustracją był rysunek 4.2. Ograniczając się do najprostszego modelu drgań harmonicznych jąder, mamy . Oznaczając przez wartość R, przy której potencjał osiąga minimum
postaci szeregu <gap> w którym dobiera się empirycznie wartości stałych <gap> (z definicji <gap> e są stałymi dodatnimi, dalsze wyrazy szeregu mogą mieć różne znaki).<br>Stosując do opisu energii poziomów rotacyjnych cząsteczki równanie, z ewentualną modyfikacją, ciągle traktowaliśmy ją jako sztywny rotator. Zaniedbywaliśmy więc fakt, że na wirujące jądra działa siła odśrodkowa, która rozciąga cząsteczkę, tak że równowagowa odległość jąder rośnie wraz ze wzrostem wartości liczby kwantowej J. Zauważyliśmy to już, badając efektywny potencjał Vef, w którym zachodzą drgania, dany wzorem; ilustracją był rysunek 4.2. Ograniczając się do najprostszego modelu drgań harmonicznych jąder, mamy <gap>. Oznaczając przez <gap> wartość R, przy której potencjał <gap> osiąga minimum
