klasy Betulo-Adenostyletea). Geograficzna. Duża. Wyróżnia się grupę zbiorowisk sudeckich, zachodniokarpackich (Tatry, Pilsko, Babia Góra i Pieniny) oraz wschodniokarpackich, występujących u górnej granicy lasu i w piętrze kosówki w Bieszczadach i dalej na wschód. Antropogeniczna. Omawiane zbiorowiska są jedynie fragmentarycznie wykorzystywane jako okresowe pastwiska. Istotnym zagrożeniem dla nich jest ich rozdeptywanie przez masowy ruch turystyczny. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. W halach wysokogórskich i ziołoroślach w zasadzie nieograniczona, uzależniona jedynie od warunków pogodowych i ekspozycji stoku. W zaroślach, w zależności od ich wysokości i zagęszczenia, średnio około 10% mniejsza. Cechą szczególną energii promienistej dopływającej do warstwy rekreacyjnej jest wysoki udział