Słowik będzie martwy lub w moim lochu. Nawet później, po co się spieszyć? Dam wam czas. I szanse. <br>- Szanse na co?<br> - Na dotarcie do Toussaint. Do tego śmiesznego księstwa z bajki, granic którego nawet nilfgaardzki kontrwywiad nie ośmieli się naruszyć. Potem zaś dużo może się zmienić. Będzie amnestia. Będzie może rozejm za Jarugą. Może nawet trwały pokój. <br> Wiedźmin milczał długo. Pokaleczona twarz prefekta była nieruchoma, jego oko płonęło.<br>- Zgoda - powiedział wreszcie Geralt. <br> - Bez targów? Bez warunków?<br>- Z dwoma. <br>- Jakżeby inaczej. Słucham.<br>- Muszę wprzód pojechać na kilka dni na zachód. Nad jezioro Monduirn. Do druidów, albowiem... <br>- Czy ty durnia ze mnie robisz