upstrzyły niebo wokół czarnymi obłoczkami rozrywających się szrapneli. Jednym ruchem wyłączył aparaty. Podusił maszynę do ziemi i zwężone talie hutniczych pieców zaczęły zbliżać się do maszyny z zastraszającą wprost prędkością. Potem wyrwał do góry ostrym, lewym zakrętem. Jego "ołówek" wspinał się do góry ciężko, z wysiłkiem, gdy nagle pod kadłubem rozerwał się celnie wymierzony szrapnel. Brickel wstrzymał na moment oddech i z uwagą przebiegł oczami po tablicy przyrządów, szukając sygnalizacji awarii. Ale nie pojawiło się żadne ostrzeżenie. Odetchnął z ulgą.<br>Nagle z całą jaskrawością zdał sobie sprawę z tego, że dawno minął już tę granicę uprawniającą do zastanowienia się: zawrócić czy lecieć