Kokichi pokazywał Heideggerowi słynne dziesięć <br>wizerunków bawołu i pasterza, które wyrażają drogę do 'oświecenia' <br>zen. Największe zainteresowanie Heideggera wzbudził obrazek dziewiąty <br>przedstawiający "kwiaty kwitnące, tak jak kwitną", ponieważ dopatrzył <br>się on podobieństwa do poematu Angeliusa Silesiusa, który analizował <br>w swojej wcześniejszej pracy: <br>W róży nie ma pytania: dlaczego? <br>- rozkwita, ponieważ rozkwita. <br>W doświadczeniu rzeczywistości nie ma pytania "dlaczego?" - <br>rzeczywistość wyłania się sama z siebie. Shizuteru Ueda uważa, że <br>Heidegger podobnie jak mistrzowie zen odwołuje się do doświadczenia <br>rzeczywistości, które poprzedza abstrakcyjne, racjonalne myślenie, stanowiące <br>barierę pomiędzy rzeczywistością a słowami. Sam Heidegger <br>rzadko wypowiadał się na temat swoich japońskich inspiracji. <br>&lt;page nr=279&gt;<br>Także na