nad jego życiem zmora jest wieczna i niezniszczalna!<br>Ewentualnie może zdobędzie się innym razem. W końcu nic straconego, zapewne jest to rola, do której trzeba dojrzeć. Być może za szybko usiłował zrealizować swój plan, być może mordercą zostaje się stopniowo...<br>Mniej więcej po godzinie zamęt w umyśle Lesia osiągnął pełnię rozkwitu. Przygnębienie, zniechęcenie i rozgoryczenie, wywołane uświadomieniem sobie własnej nieudolności morderczej pomieszały mu się z nadziejami na przyszłość i niezrozumiałą ulgą, dotyczącą teraźniejszości. Od czasu do czasu kołatało się w nim jeszcze uczucie gniotącego go przymusu, chwilami zaś pojawiał się żal za zmarnowaną okazją. Wszystko to razem stało się tak skomplikowane