prostu zastąpili tunginów. Odgrywali oni, zgodnie zresztą z intencjami królów, którym chodziło o przekształcenie tradycyjnego ładu, zasadniczo odmienną rolę. Nie ma też podstaw do przypuszczeń, jakoby najpierw tungin, a po nim komes działali w ramach tej samej jednostki terytorialnej. Źródła nie dostarczają bezpośrednich wskazówek co do liczby starofrankijskich mallobergów lub rozległości poszczególnych wspólnot wiecowych. Obszar ich wyznaczany był najprawdopodobniej przez struktury osadnictwa i krajobrazu naturalnego, w grę wchodziły raczej niewielkie jednostki. Tytuły XLIV i XLVI Prawa salickiego pozwalają domyślać się, że centena i mallus mieściły się w tych samych ramach terytorialnych i stanowiły dwa organizacyjne aspekty tej samej wspólnoty. Tytuł L