na wysokości ok. 8300 m, nieco w skos w górę od obozu VI. W linii spadku znalezionego w 1933 roku czekan. Na wywianym ze śniegu skalnym stoku uczestnik wyprawy Conrad Anker zauważył " płat bieli" jaśniejszy niż śnieg i skały wokół. To były plecy Mallory'ego, który leżał twarzą do ziemi, z rozłożonymi rękami, utkwionymi w zmarzniętym podłożu. Ciało było doskonale zakonserwowane, lina przewiązana w pasie i potargane ubranie wspinaczkowe. Nie było wątpliwości, na poszarpanych kołnierzykach były naszywki G.L. Mallory. Położenie ciała mogło sugerować, że Mallory spadał po stoku, być może spod samej grani i próbował wytracić prędkość hamując rękami. Miał złamaną