płacić co miesiąc dwa i pół tysiąca, zaś od właściciela hurtowni z glazurą i terakotą (a właściwie jego mocodawcy) chłopiec zażądał pięciu tysięcy.<br>Były to duże pieniądze, ale jednak możliwe do zapłacenia. Ci, co żądali okupu, dobrze wiedzieli, ile i od kogo wymagać. Branża budowlana w L. rozwijała się z rozmachem, nadal powstawały nowe sklepy i hurtownie, co oznaczało, że na tutejszym rynku było jeszcze wolne miejsce dla przedsiębiorczych. <br>Dla pana Wincentego tysiąc złotych comiesięcznego okupu było jednak za dużo, nie były to pieniądze na jego kieszeń, ponieważ handel w jego małym sklepiku szedł coraz gorzej. Półtora tysiąca to tyle, ile