ósmego poziomu. Rohan stał, niewidzialny dla siedzących, oparty plecami o piankową wyściółkę przegrody. Nie żeby się ukrywał: po prostu nie chciało mu się mieszać do tej rozmowy.<br>- On może podejść teraz... - odezwał się ktoś po krótkim milczeniu. Twarz mówiącego ukazała się na chwilę, gdy pochylił się do przodu, w połowie różowa, w połowie żółta od blasku kontrolnych światełek, którymi ściana reaktora zdawała się patrzeć na skulonych pod nią ludzi. Rohan, jak wszyscy tamci, natychmiast domyślił się, o kim mowa.<br>- Mamy pole i radar - odburknął niechętnie bosman.<br>- Dużo da ci pole, jak podejdzie na bilierg rażenia.<br>- Radar go nie dopuści.<br>- Mnie to