też złoży podziękowanie Losowi, iż jego "gwiazda" żyje? <br>Biegliśmy razem w stronę cypelka. Kamyk wciąż miał spojrzenie człowieka, który wszystko widzi podwójnie. Domyślałem się, że nadal podtrzymuje miraż własnego trupa. To dawało nam czas, zatrzymując "błękitnego" wojownika.<br>"Kamyk, jesteś potworem!" - stwierdziłem z gniewem, ochłonąwszy. - "Myślałem, że zginąłeś! Wiatr Na Szczycie rozpacza po tobie! Nie jesteś wart tych łez!"<br>Na jego twarzy wciąż malowało się napięcie. To było wręcz niesamowite. Jak on był w stanie kontrolować iluzję z takiej odległości, nie widząc jej i to z takim kunsztem, że oszukał mistrza?<br>"Wolę być... żywym potworem... niż bardzo martwym człowiekiem... albo uwięziony... albo