dwoma pierwotnymi nukleonami, że nie ma siły trzyciałowej, która zależałaby jednocześnie od wszystkich trzech nukleonów. Obraz ten się zmieni przez uwzględnienie możliwości chwytania wirtualnego mezonu z powstaniem stanu wzbudzonego nukleonu. Przecież na przykład pierwszy nukleon może przekazywać pion drugiemu nukleonowi, przy czym zamieni się on na wzbudzony nukleon , a ten rozpadając się przekaże z kolei mezon trzeciemu nukleonowi (rys. 4.18a). W dalszym ciągu mamy tu zasadniczo oddziaływania dwuciałowe tylko z cząstką w pośrednim stanie. Jednakże takich stanów wzbudzonych nukleonu może być więcej, przy czym nie o wszystkich wiemy dostatecznie dużo i dlatego różne takie procesy przybliżamy wprowadzając siłę trzyciałową (rys. 4