Przy opracowaniu rozsiewania się chwastów w zespołach polnych Gorców wyróżniono pięć klas disseminacji spontanicznej (wraz z dziewięcioma podklasami) opartych na systemie A. Medweckiej-Kornaś, a mianowicie: autochory (samoczynne rozrzucanie nasion), anemochory (pośredniczenie wiatru), barochory (działanie siły ciężkości), hydrochory (pośredniczenie wody), zoochory (udział zwierząt).<br>Interesująco przedstawia się zagadnienie roli człowieka w rozprzestrzenianiu chwastów. Wymieniono kilka sposobów rozsiewania diaspor przez człowieka: speirochoria (rozprzestrzenianie chwastów wraz z materiałem siewnym), ergasjochoria (rozprzestrzenianie chwastów w związku z uprawą gleby), agestochoria (przenoszenie chwastów za pośrednictwem środków lokomocji).<br>Godne uwagi jest to, że większość uzyskanych wyników badań zgadza się z danymi przytaczanymi w literaturze, np. w przypadkach badania