skończonych, zużytych, przegranych. To żadna odwaga dołożyć jakiemuś dyrektorowi w stanie spoczynku.<br>W tym miejscu felietonu wena mi się urwała, przypomniałem sobie, że zaczynam się powtarzać, a poza tym przeraziłem się tego, co tu wypisuję, o co mi w końcu chodzi, do czego sam zdążam i innych namawiam; może do rozrób personalnych, do polowania na czarownice, do atakowania ludzi pracy na poważnych stanowiskach. No nie,, w ten sposób, koledzy, daleko nie zajdziemy, krytyka musi być przede wszystkim odpowiedzialna, konstruktywna i jak twierdzi Machejek - zdyscyplinowana. Ale to nie wszystko, musi być zarazem odgórna i oddolna, pozioma i pionowa, a nawet czasem ukośna