a są oporni czy nie mogą być poddani kontroli władzy.<br>Na Ukrainie takimi świadkami byli lirnicy, którzy przetrwali rewolucję i przez pewien czas byli sławieni jako ludowi twórcy, zasługujący na szacunek i dający świadectwo prawdzie. W 1936 roku wezwano ich na wielki kongres, odznaczono i ślad po nich zaginął.<br>Wszystkich rozstrzelano po zakończeniu kongresu i w ten sposób &lt;page nr=362&gt; zlikwidowano świadków historii. Benedykt Zientara w biografiach pierwszych władców Polski wspomina, że podobnie postępowano i ze starcami w Afryce, którzy znali historię kraju i dynastii. Gdy do władzy dochodził nowy król, nowy władca, starców zabijano, powoływano innych, którzy się uczyli nowej historii. Historyk