cech strukturalnych rolnictwa, a następnie przy jej zastosowaniu przedstawia zmiany w kierunkach produkcji globalnej w rolnictwie indywidualnym w Polsce w latach 1960, 1965, 1970.&lt;/intro&gt;<br>Przez kierunek autor niniejszego opracowania rozumie zespół elementów dominujących w danej strukturze; a więc w przypadku produkcji rolnej - dominujące w niej działy, gałęzie lub produkty. Tak rozumiany kierunek produkcyjny jest kategorią ekonomiczną określoną na podstawie efektów produkcyjnych. Kierunek produkcji rolnej stanowi syntetyczne określenie jej struktury. Jest więc jedną z istotnych cech rolnictwa. Umożliwia też pośrednio wyciąganie pewnych wniosków co do wewnętrznych powiązań między poszczególnymi produktami i gałęziami produkcji; specjalizacji rolnictwa, a w połączeniu z danymi dotyczącymi warunków