głęboko, pozwalając na ujmowanie relacji między tym, co w sztuce indywidualne, i tym, co społeczne. Wątki socjologiczne w krytyce młodopolskiej ujawniały się w pracach omawiających wybrane typy twórczości, głównie powieść, zwłaszcza zaś w podejmowaniu wątku, który wydaje się szczególnie ważny (był on zwykle łączony z problemami powieści) a mianowicie w rozważaniach o kształtowaniu się nowych form kultury, które nie tylko stanowią dla sztuki zagrożenie, ale też urastają do roli jej swoistego partnera. Chodzi o kształtowanie się nowoczesnej kultury masowej. Sprawa ta wypłynęła już na pierwszym etapie kształtowania się Młodej Polski, zdano sobie bowiem sprawę, że nie wystarcza przeciwstawienie sztuki, która ma