koniec okresu międzywojennego, jako wynik 20-letnich prac zespołu nad opracowaniem Farmakopei Polskiej II, którą wydano w 1937 r. To przyczyniło się do ożywienia zainteresowania naukowego farmaceutów-praktyków. Dr H. Romanowski stwierdził, że wytężona praca naukowa w okresie międzywojennym pozwoliła odrobić zaległości okresu niewoli i stworzyła podstawy do dalszego jej rozwoju po drugiej wojnie światowej. <page nr=226>. Referat dra H. Romanowskiego stanowił interesujące studium m.in. ze względu na uwypuklenie roli towarzystw naukowych w rozwoju zainteresowań naukowych członków, współpracy z ośrodkami naukowymi oraz w mecenacie nad działalnością placówek i pracowników naukowych. Analiza tych zagadnień pozwala na wysunięcie pewnych wniosków odnośnie formowania współczesnego modelu