panie Włodku...&lt;/&gt;<br>&lt;hi&gt;WB&lt;/hi&gt;: &lt;who9&gt;Trudno mi mówić o tych dwóch tekstach, nie popadając równocześnie w dygresje wiodące w dość różne obszary wiedzy o pismach Berenta. Dlatego o pierwszym z nich, tzn. o "Źródłach i ujściach nietzscheanizmu" chciałbym powiedzieć tyle, że jest on interesujący również z perspektywy tekstu drugiego, tj. "Idei w ruchu rewolucyjnym". Chodzi tu przede wszystkim o figurę Nietzschego, gdyż jest to dla Berenta figura intelektualisty, który ma odwagę wystąpić przeciwko wszelkiej wiedzy dogmatycznej. Intelektualisty, dla którego nadrzędnym problemem współczesności są wartości kultury, a więc kultura w swoim stawaniu się, w swych rozdarciach między przyszłością a tradycją, między dziedzictwem zastanym a