nastąpiło, niepomiernie wydłużyły się kręgi szyjne (pośrednie stadia znane są z anizyku śląskiego), czego końcem była bardzo dziwaczna organizacja anatomiczna zwierzęcia, które z trudem mogło się poruszać po lądzie i wypełzało nań pewnie tylko dla złożenia jaj. Były to ciągle gady niewielkich rozmiarów, którym daleko było do współwystępujących dużych drapieżnych ryb.<br>Plezjozaury Daleko większą skutecznością w opanowywaniu mórz wykazała się <br>gałąź ewolucyjna zapoczątkowana prawdopodobnie przez Claudiosaurus,<br>niewielkiego morskiego gada z końca permu Madagaskaru (ryc. 10.7A). Jej <br>anatomiczne przystosowania stały się oczywiste dopiero we wczesnym triasie (Corosaurus). Ogon był już wtedywyraźnie skrócony, pływanie musiało się <br>więc odbywać przy wydatnym udziale wiosłowatych