w płaszczyźnie poziomej można nią wahać w płaszczyźnie pionowej (rys. 1.5a), co pozwala zmierzyć odległość i kąt elewacji obiektu. Zobrazowanie tak powstałej sytuacji radiolokacyjnej można przedstawić na ekranie tzw. wskaźnika R-H (odległość-wysokość), pokazanego na rys. 1.5b. Współcześnie rzadko już stosuje się tego typu zobrazowanie, gdyż do rzadkości należą samodzielne radary przeszukujące przestrzeń w płaszczyźnie elewacji. W zamian stosuje się raczej radary wykonujące jednocześnie obroty w płaszczyźnie azymutalnej i szybkie ruchy wiązką w płaszczyźnie elewacji. Zmierzony kąt elewacji wykrytego obiektu jest zapisywany do pamięci komputera i wykorzystywany do obliczenia wysokości obiektu, co - przy wiadomej, bo również zmierzonej odległości