zmienności interindywidualnej czasu roboczego.<br>Drugim zarzutem stawianym niektórym systemom jest niepodawanie jednoznacznych punktów granicznych, które pozwoliłyby na jednakowe podejście w dzieleniu procesu pracy. Jako przyczynę niepodawania tych punktów granicznych doszukuje się w fakcie, że nawet za pomocą filmu nie można rozdzielić jednego ruchu od drugiego w sposób jednoznaczny. Ten zarzut rzeczywiście prawdziwy np. w stosunku do systemu radzieckiego Joffego rozbudowanego przez Ligskija i Siewastianowa ma raczej charakter teoretyczno-metodyczny, bo dla praktyki ustalania norm pracy znajomość tych punktów nie jest potrzebna.<br>Jako trzeci zarzut wysuwany pod adresem normatywów elementarnych można uważać fakt, że tabelaryzowanie wartości normatywnych nie jest jednolite: stopniowanie wartości