wspomniano tu Don Juana, to przy okazji zauważmy zbieżność jego<br>wizji dramatu ludzkiego z symbolami użytymi w Sapientia veterum<br>philosophorum... Powiada, że we wczesnej fazie życia zostajemy uwięzieni<br>jak gdyby pod szklanym kloszem, którym jest dany nam opis świata.<br>Odtąd, na wewnętrznych ścianach tego klosza (butelki? athanora?)<br>oglądamy tylko refleksy rzeczywistości zgodnej z tym, co narzuciła nam<br>edukacja. Aby się uwolnić, trzeba wyjść z tego opisu, ze szklanej<br>klatki, wyzwolić się z życiowych ograniczeń, opuścić ciało. Wolność?<br>Śmierć? Lecz ani słowa o nieśmiertelności lub choćby długowieczności?<br> Dwóm ostatnim obrazom w Mądrości dawnych filozofów... należy się pełnia<br>uwagi. Dotąd, w trzydziestu ośmiu