czy nazwanie wojskowego muła imieniem Draakul. <br> Niech cię więc nie zdziwi, czytelniku, że czyniliśmy iście tytaniczne wysiłki, by maksymalnie powiększyć odległość dzielącą nas od korpusu królowej Meve. Co sił w koniach gnaliśmy na południe, ku Jarudze, zamierzając przeprawić się na lewy brzeg. Wcale nie tylko po to, by odgrodzić się rzeką od królowej i jej partyzantów, ale dlatego, że pustkowia Zarzecza były mniej groźne od objętego wojną Angrenu - do druidów w Caed Dhu o wiele rozumniej było podróżować lewym, a nie prawym brzegiem. Paradoksalnie - albowiem lewy brzeg Jarugi to już było wrogie Cesarstwo Nilfgaardzkie. Ojcem owej lewobrzeżnej koncepcji był wiedźmin Geralt